Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ “ΝΟΡΜΑΛ” ΦΑΚΟΥ

“Μακροπρόθεσμα, ο λιγότερο χρήσιμος φακός στη δουλειά μου, έχει αποδειχθεί να είναι ο περιβόητος “νορμάλ” και μάλιστα, με διαφορά από άλλους!”

by @samiosstefanos

Ο πρώτος φακός που αναφέρεται στα τυπικά μαθήματα φωτογραφίας είναι ο “νορμάλ”. Θεωρείται, κατά κανόνα, ο πιο βασικός από όλους τους φακούς και πολλοί, ακόμα και έμπειροι φωτογράφοι, υποστηρίζουν με πάθος αυτήν την άποψη! O πιο σημαντικός συνήγορος του νορμάλ φακού, είναι βέβαια ο μεγάλος Henri-Cartier Bresson, ο “Miles Davis” ας πούμε της σύγχρονης φωτογραφίας, που στήριξε το έργο του σε αυτόν.
Κατά τη γνώμη μου, δεν είναι ούτε καλύτερος, ούτε χειρότερος από οποιονδήποτε άλλο φακό. Μάλιστα, η επαγγελματική μου εμπειρία επιβεβαιώνει το εντελώς αντίθετο: μακροπρόθεσμα, σαν λιγότερο χρήσιμος φακός στη δουλειά μου, έχει αποδειχθεί ο περιβόητος “νορμάλ” και μάλιστα, με διαφορά από άλλους.
Κακά τα ψέμματα: στην επαγγελματική ζωή είναι πολύ περισσότερο αναγκαίος ένας μικρός τηλεφακός π.χ. (για πορτραίτα, μόδα, προϊοντική φωτογραφία) ή ένας ευρυγώνιος για αρχιτεκτονική.
Αυτό δεν σημαίνει βέβαια, ότι με σχετική προσοχή, δεν μπορεί να χρησιμοποηθεί και σε περιπτώσεις όπου θα εθεωρείτο ανορθόδοξη η χρήση του, οπως στο παράδειγμα που παραθέτω από φωτογράφιση μόδας, όπου χρησιμοποίησα αποκλειστικά νορμάλ φακό. Αυτό όμως έγινε για λόγους καθαρά αυτοπειθαρχίας, αισθητικού πειραματισμού και διερεύνησης των λύσεων που θα μπορούσα να δώσω με τους συγκεκριμένους περιορισμούς. Όχι βέβαια, γιατί ήταν ο “ενδεδειγμένος” φακός για την περίσταση! Εδώ, το σκληρό μεσημεριανό φως, τα υψηλά κοντράστ, ο υποβαθμισμένος αστικός χώρος, βρέθηκαν σε αρμονία με τις παραμορφώσεις στα κοντινά πορτραίτα των μοντέλων, οπότε τελικά, ο νορμάλ φακός έκανε υφολογικά τη “δουλειά” του. Πρόκειται για ειδική περίπτωση όμως.
Σίγουρα, παραμένει μία σχετικά φθηνή και πάντα αξιόπιστη λύση για γενική φωτογραφία. Θεωρώ όμως, ότι η χρησιμότητά του είναι υπερτιμημένη.

Ένας άλλος καταπληκτικός φωτογράφος, που συστηματικά χρησιμοποιεί νορμάλ φακό και αξίζει να μελετήσει κανείς, είναι ο Ralph Gibson. Προτιμά Leica και θεωρείται master printer στην αναλογική φωτογραφία.
Να μην ξεχάσουμε βεβαίως και τον σπουδαίο Duane Michals με τις ποιητικές του φωτογραφικές σειρές. Αυτός, με Nikkor 50mm κυρίως.
Αμφότεροι Αμερικανοί, έχουν περάσει τα 80 πλέον, η φωτογραφική τους παρακαταθήκη όμως είναι εξαιρετική! Και οι δύο τους πάντως, δεν είχαν τους περιορισμούς που ένας τυπικός επαγγελματίας φωτογράφος έχει. Για το είδος της προσέγγισής τους, ο νορμάλ προφανώς ήταν υπεραρκετός.

Ένας από τους θρύλους της φωτογραφίας μόδας, που έφυγε πρόσφατα, στις αρχές Σεπτεμβρίου του 2019, ο Peter Lindbergh, φωτογράφιζε συχνά με ανάλογο τρόπο τα θέματά του. Δηλαδή με μικρή μηχανή στο χέρι, ένα φακό, στο φυσικό φως και ασπρόμαυρο φιλμ (ή ψηφιακά στη συνέχεια). Η επιτομή της απλότητας δηλαδή σε τεχνικό επίπεδο. Η συγκεκριμένη φωτογράφιση έγινε σαν προσομοίωση της προσέγγισής του.

Πειραματική φωτογράφιση μόδας του 1998. Nikon FM2, Nikkor 50mm f:2, Kodak Technical Pan by @samiosstefanos
Fashion design: Maria Papadopoulou
Models: DitteKatja

ΠΕΡΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ: ΜΥΘΟΙ, AΛΗΘΕΙΕΣ, ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ, ΣΚΕΨΕΙΣ και ΕΝΙΟΤΕ, “ΑΙΡΕΤΙΚΕΣ” ΑΠΟΨΕΙΣ